دوست عزیزی در مورد دفاع 1-1-2-1 که به اون دفاع لوزی یا Diamond هم گفته میشه سئوال کرده بودن که در اینجا توضیحاتی رو در این مورد براتون عرض می کنم.
از دفاع 1-1-2-1 منطقه ای که معمولا در تمام زمین انجام میشه برای اعمال فشار دفاعی در زمین جلوی تیم دفاع و ایجاد تله در اونجا استفاده میشه که عمدتا مثل سایر دفاعهای تمام زمین اهدافشون میتونه این باشه که تیم حمله یا احتمالا مرتکب تخلف 8 ثانیه بشه و یا زمان زیادی (که کمتر از 8 ثانیه میشه) رو در زمین دفاعی خودش بگذرونه و در نتیجه در صورت حفظ توپ فقط کمتر از 16 ثانیه در زمین حمله خودش فرصت سازماندهی حمله ای داشته باشه. برای انجام این نوع دفاع لازمه که بازیکنان از آمادگی جسمانی بسیار خوبی هم برخوردار باشن.
در این نوع دفاع، با فشار زیاد بر بازیکنی که توپ رو از خارج به زمین می اندازه امکان ایجاد تله در موارد زیر وجود داره:
- تله بر روی اولین دریافت کننده بمجرد دریافت توپ
- تله بعد از اقدام به دریبل توسط اولین دریافت کننده
- تله روی بازیکن در حال دریبل در امتداد خط طولی در هر دو نیمه زمین
لطفا توجه بفرمائید که هر مربی بسته به ملاحظات خودش می تونه انواع دیگری از این سیستم رو طراحی و یا اجرا کنه.
این نوع دفاع برعکس سایر انواع دفاع تمام زمین بدلیل تقسیم طول زمین بسکتبال به 4 قسمت عمدتا پوشش بهتری در عمق زمین ایجاد میکنه اما بدلیل ایجاد تله در زمین جلوی تیم دفاع از ریسک بیشتری هم برخورداره چونکه بمجرد خروج توپ از تله دفاعی بازیکنان دفاع فاصله زیادی برای برگشت به زمین خودشون دارن بهمین دلیل هم بعضی از مربیان مثل گری ویلیامز مربی تیم مریلند، فقط به یک ایجاد تله اکتفا میکنن و بلافاصله بعد از اون بازیکنانشون باید به زمین عقب برگردن تا در نیمه دفاعی خودشون دفاع کنن.
ذکر این نکته بسیار مهم اینه که از این نوع دفاع برای کنترل مالکیت توپ، چه از لحاظ کمی و چه از لحاظ زمانی هم استفاده میشه و بهمین دلیل این دفاع رو در اواخر بازی بیشتر استفاده می کنن.
یک نکته دیگه اینه که از این آرایش بازیکنان میشه برای فریب دادن تیم حمله و اعمال سایر سیستمهای دفاعی مثل دفاع یارگیری استفاده کرد.
امیدوارم این توضیحات براتون کافی باشه.
از دفاع 1-1-2-1 منطقه ای که معمولا در تمام زمین انجام میشه برای اعمال فشار دفاعی در زمین جلوی تیم دفاع و ایجاد تله در اونجا استفاده میشه که عمدتا مثل سایر دفاعهای تمام زمین اهدافشون میتونه این باشه که تیم حمله یا احتمالا مرتکب تخلف 8 ثانیه بشه و یا زمان زیادی (که کمتر از 8 ثانیه میشه) رو در زمین دفاعی خودش بگذرونه و در نتیجه در صورت حفظ توپ فقط کمتر از 16 ثانیه در زمین حمله خودش فرصت سازماندهی حمله ای داشته باشه. برای انجام این نوع دفاع لازمه که بازیکنان از آمادگی جسمانی بسیار خوبی هم برخوردار باشن.
در این نوع دفاع، با فشار زیاد بر بازیکنی که توپ رو از خارج به زمین می اندازه امکان ایجاد تله در موارد زیر وجود داره:
- تله بر روی اولین دریافت کننده بمجرد دریافت توپ
- تله بعد از اقدام به دریبل توسط اولین دریافت کننده
- تله روی بازیکن در حال دریبل در امتداد خط طولی در هر دو نیمه زمین
لطفا توجه بفرمائید که هر مربی بسته به ملاحظات خودش می تونه انواع دیگری از این سیستم رو طراحی و یا اجرا کنه.
این نوع دفاع برعکس سایر انواع دفاع تمام زمین بدلیل تقسیم طول زمین بسکتبال به 4 قسمت عمدتا پوشش بهتری در عمق زمین ایجاد میکنه اما بدلیل ایجاد تله در زمین جلوی تیم دفاع از ریسک بیشتری هم برخورداره چونکه بمجرد خروج توپ از تله دفاعی بازیکنان دفاع فاصله زیادی برای برگشت به زمین خودشون دارن بهمین دلیل هم بعضی از مربیان مثل گری ویلیامز مربی تیم مریلند، فقط به یک ایجاد تله اکتفا میکنن و بلافاصله بعد از اون بازیکنانشون باید به زمین عقب برگردن تا در نیمه دفاعی خودشون دفاع کنن.
ذکر این نکته بسیار مهم اینه که از این نوع دفاع برای کنترل مالکیت توپ، چه از لحاظ کمی و چه از لحاظ زمانی هم استفاده میشه و بهمین دلیل این دفاع رو در اواخر بازی بیشتر استفاده می کنن.
یک نکته دیگه اینه که از این آرایش بازیکنان میشه برای فریب دادن تیم حمله و اعمال سایر سیستمهای دفاعی مثل دفاع یارگیری استفاده کرد.
امیدوارم این توضیحات براتون کافی باشه.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر