وقتیکه از یک مربی که تیمش در مسابقات NBA قهرمان شده در مورد اهمیت و نقش "اعتماد" در این موفقیت سئوال میشه، پاسخ جالبی میده که مسلما خوندن یا شنیدنش بسیار آموزنده است.
این مربی معتقده که "اعتماد" بخش بزرگی از "فرهنگ تیمی" اونها رو تشکیل داده و در تمام ارتباطات و موقعیتهای سازمانی اونها نفوذ کرده. علاوه بر اعتماد فیمابین کارکنان، کادر فنی، کادر مدیریتی و همچنین صاحبان تیم که در ورزش حرفه ای نقش بسیار موثری رو ایفا می کنه، در داخل تیم (یا هر گروه کاری مشابه) هم چهار نوع ارتباط باید بطور مداوم مورد ارزیابی قرار بگیره تا برداشت درستی از شرایط موجود بدست بیاد.
در هر یک از این ارتباطات باید "اعتماد"، "احترام" و "علاقه" وجود داشته باشه تا اهداف دشوار، دست یافتنی باشند و البته در این بین "اعتماد" نقش پر رنگتری داره. این ارتباطات عبارتند از:
- علاقه، احترام و اعتماد فیمابین بازیکنان،
- علاقه، احترام و اعتماد بازیکنان به مربیان،
- علاقه، احترام و اعتماد مربیان به بازیکنان،
- علاقه، احترام و اعتماد فیمابین مربیان،
اگرچه این مربی بزرگ معتقده که شاید بدون داشتن علاقه به یکدیگر هم میشده به قهرمانی دست پیدا کنند اما این عامل مسلما در لحظات دشوار نقش عمده ای در رفع سوءتفاهمات بین بازیکنان ایفا کرده.
مسلما چون عدم اعتماد باعث ایجاد شک، تردید، درنگ و در نهایت عقب افتادگی میشه بنابراین "اعتماد" مهمترین و حساسترین عامل ذکر شده. علاوه بر این، در نبود اعتماد، بزرگترین اشکال در ورزش حرفه ای که "خودخواهی" است بروز می کنه. خودخواهی در واقع یعنی: در شرایط بی اعتمادی به هم تیمیها و یا مربیان، طبیعتا فقط بخودت اعتماد کن!
در خاتمه، این مربی اضافه می کنه: در قهرمانی تیم ما، "اعتماد" بنیان و اساس استواری بود که تونستیم بقیه اجزاء برنامه های خودمون، در داخل و خارج از زمین رو بر اون بنا کنیم. خوشبختانه هر چهار مورد ذکر شده در تیم ما بطور سالم و کامل وجود داشت و بجرات می تونم ادعا کنم بدون اونها قهرمانی ما در مسابقات NBA مقدور نمی بود.
این مربی معتقده که "اعتماد" بخش بزرگی از "فرهنگ تیمی" اونها رو تشکیل داده و در تمام ارتباطات و موقعیتهای سازمانی اونها نفوذ کرده. علاوه بر اعتماد فیمابین کارکنان، کادر فنی، کادر مدیریتی و همچنین صاحبان تیم که در ورزش حرفه ای نقش بسیار موثری رو ایفا می کنه، در داخل تیم (یا هر گروه کاری مشابه) هم چهار نوع ارتباط باید بطور مداوم مورد ارزیابی قرار بگیره تا برداشت درستی از شرایط موجود بدست بیاد.
در هر یک از این ارتباطات باید "اعتماد"، "احترام" و "علاقه" وجود داشته باشه تا اهداف دشوار، دست یافتنی باشند و البته در این بین "اعتماد" نقش پر رنگتری داره. این ارتباطات عبارتند از:
- علاقه، احترام و اعتماد فیمابین بازیکنان،
- علاقه، احترام و اعتماد بازیکنان به مربیان،
- علاقه، احترام و اعتماد مربیان به بازیکنان،
- علاقه، احترام و اعتماد فیمابین مربیان،
اگرچه این مربی بزرگ معتقده که شاید بدون داشتن علاقه به یکدیگر هم میشده به قهرمانی دست پیدا کنند اما این عامل مسلما در لحظات دشوار نقش عمده ای در رفع سوءتفاهمات بین بازیکنان ایفا کرده.
مسلما چون عدم اعتماد باعث ایجاد شک، تردید، درنگ و در نهایت عقب افتادگی میشه بنابراین "اعتماد" مهمترین و حساسترین عامل ذکر شده. علاوه بر این، در نبود اعتماد، بزرگترین اشکال در ورزش حرفه ای که "خودخواهی" است بروز می کنه. خودخواهی در واقع یعنی: در شرایط بی اعتمادی به هم تیمیها و یا مربیان، طبیعتا فقط بخودت اعتماد کن!
در خاتمه، این مربی اضافه می کنه: در قهرمانی تیم ما، "اعتماد" بنیان و اساس استواری بود که تونستیم بقیه اجزاء برنامه های خودمون، در داخل و خارج از زمین رو بر اون بنا کنیم. خوشبختانه هر چهار مورد ذکر شده در تیم ما بطور سالم و کامل وجود داشت و بجرات می تونم ادعا کنم بدون اونها قهرمانی ما در مسابقات NBA مقدور نمی بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر