۱۳۸۷ مرداد ۱۰, پنجشنبه

چند نکته در مورد بازیهای تیم ملی در تورنمنت دایموند بال

فکر می کنم با توجه به حضور تیم ملی کشورمان در مسابقات دایموند بال بهتر است به چند نکته که در نهایت برای علاقمندان بسکتبال کاربردی و آموزشی هستند اشاره کنم:

حرکات گارد راسها
در بازی با تیم صربستان، گارد راسهای تیم خصوصا جواد داوری نه تنها با کسب امتیاز بلکه با دوندگی فراوان در حمله و دفاع تیم حریف را تحت فشار قرار دادند. در این بین افزایش نفوذ این بازیکنان به عمق دفاع تیم صربستان و یا همان حرکات طولی، راه حل مناسبی در برابر دفاع متمایل به بیرون محوطه قوس 3 امتیازی بود اما همچنان چند اشکال در کار گارد راسها وجود دارد:

الف – با توجه به اصرار تورومن به انتقال سریع از دفاع به حمله (ضد حمله) بنظر می رسد که گارد راسهای تیم به منظور تامین نظر مربی به سرعت و با توجه اندک به ارزش مالکیت توپ، آنرا به محوطه ذوزنقه رسانده و روی حلقه پرتاب می کنند که در بعضی موارد متاسفانه منجر به امتیازآوری نمیشود. در این حالت پیشنهاد می شود که بازیکنان گارد راس تیم (یا سایرین) در صورتیکه شرایط را برای کسب نتیجه مناسب نمی بینند، مطابق شکل زیر با یک حرکت قوسی توپ را به کناره ها یا
wing برده و Secondary Break را آغاز کنند (این حرکتی است که گارد راسهای بزرگ مانند استیو نش و یا جیسون کید همواره انجام می دهند وحامد حدادی در این مرحله به دفعات خود را آماده دریافت توپ در پست پائین نشان داده است) و یا به بالای قوس برگشته و Set Offense را شروع کنند..


ب- علیرغم اینکه حریفان، حرکات حمله ای و دفاعی و بازیکنان تیم ملی را کاملا شناسائی کرده اند، همچنان معتقدم که گارد راسهای تیم بطور الزامی باید سایر بازیکنان را به استفاده از تاکتیکهای گروهی که مدتهای زیاد روی آنها تمرین شده و option های فراوانی هم دارند وادار کنند. در صورتیکه این امکان وجود نداشته باشد، موضوع باید برای تصمیم گیری با سرمربی تیم درمیان گذاشته شود. شاید در این مرحله تغییرات کوچک در حرکات قبلی گره گشا باشند. در این زمینه تمرکز بیشتر بازیکنان مرکزی در ایجاد سدهای صحیح که به آزادسازی بازیکنان بیرونی منجر می شوند بسیار حائز اهمیت است تا حملات طراحی شده بدرستی انجام شوند. بطور کلی باید از حرکات بدون هدف و بی برنامه و تکروی که در دو بازی اخیر بیشتر اتفاق افتاده خودداری شود.

وضعیت صمد
ممکن است بازی صمد در مسابقه تیم ملی مقابل صربستان ضعیف تعبیر شود اما معتقدم که چون صمد اکنون بازیکن نسبتا ناشناخته یکماه گذشته نیست و امروز تیمهای تراز اول دنیا قابلیتهای او را شناسائی کرده و توسط مدافعین قدرتمند خود او را تحت فشار میگذارند، بهترین امتیازآور تیم ایران در بیرون منطقه ذوزنقه به نوعی خنثی شده است. با این وجود پاسخ به این سئوال که بنابراین آیا صمد غیر قابل استفاده است مطمئنا منفی است.
بهترین مهاجمین دنیا در برابر مدافعین متخصص و قوی، بیش از هر چیز از سلاح صبر و هوش خود استفاده می کنند. بسیاری از برجسته ترین بازیکنان دنیا با توجه به اینکه همیشه کوچکترین حرکاتشان مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد همچنان به کسب امتیازات فراوان خود ادامه می دهند چون در مقابل مدافعین حرفه ای، صبور و با استراتژی بازی می کنند و درمقابل حرکات زیرکانه آنان تمرکز خود را از دست نمی دهند (مثلا بدلیل عدم اعلام خطا به داور اعتراض نمی کنند چون این همان هدف اصلی مدافعین است) و با توسل به هوش فوق العاده خود ضمن عدم پافشاری بر کسب امتیاز، تا رسیدن به موقعیت مناسب شکیبا بوده و عمدتا سعی می کنند بیشتر به کارهای گروهی روی آورده و از تکروی خودداری کنند، بطور مثال عموما برای نفوذ به 1 یا 2 دریبل اکتفا می کنند.
صمد برای رسیدن به موقعیت فعلی سالهای بسیاری را به تلاش و تمرین طاقت فرسا پرداخته و معتقدم برای حضور در این میدان بزرگ کاملا آماده است فقط لازم است با موقعیت جدید تطابق و سازگاری پیدا کرده و بر آن تمرکز کند و با صبر و حوصله بکار خود ادامه دهد.

دفاع پرس توسط حریفان
با توجه به موفقیت تیمهای آرژانتین و صربستان در استفاده از دفاع پرس (هر نوعی که باشد) مسلما سایر تیمها نیز در بقیه مسابقات در برابر تیم کشورمان به اعمال این نوع دفاع خواهند پرداخت، در این مورد ذکر چند نکته ضروریست:

الف – در این سطح از بسکتبال برای دریافت توپ از زیر سبد پس از به ثمر رسیدن گل حتما لازم است از یک یا چند سد یا
pick استفاده شود، باین ترتیب از لو رفتن توپ در شروع مجدد که درمسابقه با صربستان چندین بار اتفاق افتاد جلوگیری می شود.

ب- پس از ورود توپ بداخل زمین، لازم است بازیکنان از جمع شدن به دور بازیکنان گارد راس و یا نزدیک شدن بیش از حد به وی خودداری کنند، در حمله مقابل انواع این دفاع، فضاسازی و فاصله بازیکنان از یکدیگر از اهمیت ویژه ای برخوردار است. معمولا گارد راسها ( و خصوصا گارد راسهای تیم ملی) در برابر مدافع مستقیم خود براحتی قابلیت حمل توپ تا زمین حمله را دارند. در صورت رعایت فاصله مناسب بازیکنان از یکدیگر، بمجرد انجام
double team توسط تیم مدافع، امکان پیدا کردن بازیکنی که بدون مدافع است بیشتر خواهد بود.


ج – کلیه بازیکنان باید پس از عبور از خط نیمه از بردن توپ به کناره های زمین و یا محلهای double team خودداری کنند و توپ را حداقل تا 3-2 متری بالای قوس 3 امتیازی در مرکز زمین به جلو ببرند، متاسفانه بازیکنان ما همیشه این موضوع بسیار ساده را رعایت نمی کنند.


د- پس از انتقال توپ به زمین حمله، گارد راسها نباید بلافاصله دریبل خود را متوقف کنند بلکه تا پیدا کردن بازیکن مناسب لازم است با زیر نظر داشتن همه بازیکنان به دریبل زدن ادامه دهند.

سازگاری با قضاوتها
گویا داوران به پیشواز قوانین جدید رفته و خطا از کنار یا پشت بر مهاجم بدون دفاعی که در ضد حمله بدون مدافع پیش رو بسمت سبد حمله می کند را پیش از رسیدن موعد اعمال قانون (پس از مسابقات المپیک)، غیر ورزشی اعلام می کنند و این موضوع در پایان مسابقه با صربستان دردسر ساز هم شد. پس توصیه می شود به ذهنیت داوران و توصیه هائی که به آنان شده نیز توجه شود. مالکیت اضافه بر 2 پرتاب آزاد بعضا نتیجه مسابقات نزدیک را تغییر می دهد. از هروس آوانسیان، داور کشورمان که در برای قضاوت در مسابقات المپیک انتخاب شده می توان استفاده کرد تا توصیه هائی که جهت قضاوت به داوران می شود را به تیم ملی انتقال دهد.

با برد مقابل صربستان و بازی قابل قبول در برابر آرژانتین، مسلما از این پس حریفان توجه ویژه ای به تیم کشورمان خواهند داشت. با آرزوی موفقیت بیش از پیشس برای تیم ملی بسکتبال کشورمان بیاد داشته باشیم:

این آغاز راهی بسیار دشوار است، المچیک هنوز شروع نشده است...

۱۰ نظر:

ناشناس گفت...

سلام جناب آقای کمالیان
با تشکر از توضیحات بسیار جالبتان .
لطفا مطالب آموزشی برای بازیکنان و مربیان بیشتر بگذارید.
با تشکر

صفاعلی کمالیان گفت...

سلام و ممنونم از اظهار نظر شما... حتما سعی می کنم بیشتر مطالب آموزشی اضافه کنم.

amirali گفت...

مخلص شما از مونترال عرض سلام می کند

ناشناس گفت...

سلام جناب اقاي كماليان
ضمن عرض خسته نباشيد وتشكر ازتحليل زيباي شما از بازي تيم كشورمون اين پيروزي ارزشمندرو به همه دوستاراي بسكت تبريك ميگم.
از اينكه ميتونيم از تمام بچه هاي تيم استفاده كنيم ونشون بديم كه متكي به چند تا بازيكن نيستيم خوشحالم.
لطفا در مورد اسيب ديدگي بسكتباليست هاي كشورمون يه اماري بديد وايا حضور 12 بازيكن اعلام شده در المپيك حتميه؟
با تشكر

صفاعلی کمالیان گفت...

بنده هم خدمت شما سلام عرض می کنم...

صفاعلی کمالیان گفت...

ممنونم...
فکر می کنم لیست تبم اعزامی به المپیک قطعی شده... مهدی کامرانی که گچ پای خودشو باز کرده در تهران مشغول فیزیوتراپی است نا در پکن به تیم ملحق بشه... ایمان زندی هم اگرچه در مسابقات دیاموند بال بازی می کنه بنظر میاد که هنوز بطور کامل بهبود پیدا نکرده...
امیدوارم همه بازیکنان با سلامت کامل در مسابقات المپیک حاضر بشن...

ناشناس گفت...

سلام ببخشید با احترام به نظر و تحلیل شما ولی تاکتیکی که بیشتر تیمها در سطح بالایی مثل دایموند بال دارند پرس و دفاع یار گیری به این دلیل که دفاع های سازماندهی شده همیشه روش های ضدی داره ولی دفاع یار قدرت بدنی حریفو برای مقابله میطلبه ممکنه اونهارو برای ادامه کار خسته کنه. در نتیجه بردن توپ به اون نقطه هایی که برای دبل تیم مشخص کردید با همچنین دفاعی نمیتونه خطر ناک باشه چون وقتی حریف یار گیری کرده در واقع بازیکنان ما تعیین می کنند که حریف چگونه پراکنده بشه و نکته دیگه اینکه اگه توی دفاع یار برای اینکه دبل تیم انجام بشه باید یک یار خالی بشه و چون یک دفاع سازماندهی شده نداریم پس بقیه بازیکنا پوششی ندارن و یک یار خالی در دسترس بازیکن دبل تیم شده وجود داره پس حتی می تونه به یک سیستم برای فریب تبدیل بشه ولی اگه تیم حریف از دفاع های ارگانیک مثل یک-دو-دو استفاده کنه حق با شماست چون بقیه بازیکنا پوشش دارن البته اگه از همون سیستمهای ضد اون که گفتم استفاده نشه.
ضمنا یکی از انتقادهایی که به سبک بازی تیم ملی در مقابل چین بود قرار دادن حدادی به تنهایی در بین دو سنتر خوب چینی مثل مینگ و زی زی بود که باعث شد حدادی در بین اونها پرس شده و کلافه و خسته بشه و نهایتا باعث مصدومیتش بشه آیا بهتر نبود که به جای سیستم یک-سه-یک از سیستم یک-دو-دو استفاده می شد تا حدادی کارایی کامل خودشو نشون بده و از یک کمک سنتر دیگه برای او مثل نبی پور یا دورقی استفاده میشد.
لطفا نظرتونو بگید
ممنون

صفاعلی کمالیان گفت...

آقای امین عزیز،

از اظهار نظر شما خیلی ممنونم. معتقدم از همین تفاوت طرز تفکرهاست که شخصا می تونم خیلی چیزها یاد بگیرم.
برای حمله در برابر دفاع پرس (از هر نوع) دقیقا مثل حمله در برابر دفاع جاگیری و غیره روشها و قوانینی وجود داره که رعایت اونها می تونه از فشار دفاعی حریف کم کنه و یکی از ابتدائی ترین این قوانین اینه که توپ به Trap Points برده نشه یعنی همون مناطقی که با رنگ قرمز نمایش داده شدن. البته بعضی مربیان نقاط دیگری هم در دفاع خودشون در نظر می گیرن که اونها هم می تونن به این نقاط اضافه بشن. در این نقاط علاوه بر فشار دفاعی محدودیتهای مکانی هم مزید بر علت میشن. ضمنا علیرغم اینکه هستند سیستمهای دفاعی ای که در اونها اجازه داده میشه که توپ به وسط زمین برده بشه اما اکثر سیستم های دفاعی از بردن توپ به وسط زمین جلوگیری می کنن و این چیزیه که من معتقدم بازیکنای گارد ما باید بهش توجه کنن و توپ رو به وسط زمین بیارن تا حمله راحتتر و با انتخابهای بیشتر انجام بشه.

بجز در سنین پایه معمولا از دفاع Man to Man در تمام زمین زمانی استفاده می شه که بیشتر کنترل زمان بازی مد نظر باشه مثلا اینکه تیم مهاجم توپ رو در حداکثر زمان ممکن در زمین عقب و تحت فشار به زمین حمله بیاره و برای شروع حمله نشسته بشدت تحت فشار باشه و بنابراین دچار مشکل بشه. اما برای توپ گیری از حریف معمولا از دفاعهای ترکیبی (Match up) در تمام زمین و یا انواعی مثل Scramble استفاده می شه. در این دفاعها بطور خلاصه هدف اینه که 2 نفر روی توپ فشار بیارن که میشه این کار رو هم در زمین عقب و هم در زمین جلو انجام داد و سایر بازیکنان حمله هم توسط بازیکنان دفاعی در موقعیت پوشش زیر نظر هستن. ضمنا توجه کنین که دفاع یارگیری تمام زمین فشار فوق العاده زیادی رو به تیم دفاع میاره و نه اینکه فقط به تیم مهاجم.

من هم با شما موافقم که بازیکنان باید با قرارگیری در محل مناسب فضاسازی کنن و بهمین دلیل هم گفتم اولا از بازیکن صاحب توپ فاصله بگیرن و ثانیا در دیاگرامی که نشون دادم بنوعی حمله ای رو نمایش دادم که البته نمی خوام وارد جزئیاتش بشم ولی یکی از بهترین روشهای حمله در برابر فشاره و باین ترتیب بازیکن صاحب توپ حداقل 3 انتخاب برای پاس دادن داره.

من فکر نمی کنم تیم چین از وجود یائو مینگ و وانگ ژی ژی همزمان در زمین استفاده کرده باشه، شاید منظورتون یائو مینگ و ئی جیان لیان باشه، بهر حال مشکل در بازی مقابل چین در منطقه مرکزی این بوده که حدادی اصرار داشته با یائو مینگ رو به حلقه بازی کنه.

در تیم ملی هم مثل سایر تیمها معمولا در این سطح از آرایشهای کلاسیک حمله ای مثل 2-2-1 یا 1-3-1استفاده نمی شه. در این روش حمله ای بطور خلاصه شما بعد از حمله های مقدماتی اولیه و ثانویه، یک Set Offense دارین که با تداوم یا Continuity با انتخابهای فراوان تا انتها ادامه پیدا می کنه حالا ممنکه در شرایطی بنظر بیاد که مثلا بازیکنان در یک آرایش خاص قرار گرفتن.

در مورد استفاده از بازیکنائی که در کنار حدادی در قسمت مرکزی بازی می کنن، این یک محل اشکال در تیم ملی است. این بازیکنان باید قابلیت شوت از راه دور رو داشته باشن تا مدافعینشون نتونن رو بقیه خصوصا حدادی فشار بیارن. البته بازیکنی مثل اوشین ساهاکیان هم اگرچه این خصوصیت رو نداره ولی با ریباندهاش روی دو سبد و قابلیتهای دفاعیش طور دیگری به کیفیت تیم کمک می کنه. سهراب نژاد در مقایسه با بقیه توانائی بیشتری برای شوت از راه دور داره.

بهرحال من معتقدم در بسکتبال کمتر نظر غلط وجود داره بلکه هر کس می تونه با فلسفه و نظریاتش هر طور که می خواد تیمش رو مورد آموزش و تمرین قرار بده و نتایجش رو هم ببینه.

براتون آرزوی موفقیت می کنم.

ناشناس گفت...

سلام،راستش یه اعتراف از همین الان برای دوستان بکنم و اون اینه که هستند کسانی که به بسکتبال علاقمندند یا حتا دستی از دورو نزدیک! بر بسکتبال دارند ولی به محض اینکه یه کمی بحث تخصصی میشه درک مطالب براشون جز با توضیحات اضافه امکان پذیر نیست. و شاید هم مشکل اصلا با این توضیحات اضافه رفع نشه، تازه اگه فرض رو هم بر این بگیریم که ریگی به کفش ندارن و اراده ای برای دریافت اون مطلب وجود داره! راستش من جزو همین آدما هستم که با وجودی که از دور و نزدیک دستی بر این بسکتبال دارم نیاز به توضیحات اضافه را در مواردی به شدت در خودم احساس میکنم. این از این!
حالا چرا اینو مطرح کردم؟ فکر است دیگه، به هر شاخه ای مثل گنجشک سرک میکشه، خصوصا اگه سوالی مطرح بشه که تو اصلا چیزی ازش سر در نیاری و برای آدمایی مثل من به "توضیح اضافه" نیاز اشته باشه،و خیلی هم نیاز داشته باشه!
امین عزیز با "احترام به نظر و تحلِل شما" کجای دنیا در جایی گفته شده که دفاع یارگیری دفاع غیر " ارگانیک"
است و برای مقابله با اون "قدرت بدنی حریف رو مطلبه"؟ اگه بیشتر توضح بدی که خانوادهای را از نگرانی خارج کردی! حداقل مگن بچه شون باکمی توضیح مطالب رو میگیره! تا اونجایی که من اطلاع دارم دفاع یارگیری چه در تمام زمین(full court)چه در نیمه یا 3/4 زمین ،چه با ایجاد تله ها(traps) که بیشتر در مناطقی ایجاد میشود که به خوبی در مطلب آقای کمالیان توضیح داده شده چه بدون تله ها،دفاعی به شدت "ارگانیک" و سازمان دهی شده با اصول پوششی و دفاع روی توپ و سمت توپ و همچنین سمت مخالف توپ و خیلی چیزایه "ارگانیک" دیگه ای هست و این وصله ی غیر "ارگانیک" بودن تو کتش نمیره!
در مورد انتقاد شما به بازی تیم ملی هم این احساس توضیحات اضافه دست از سر من بر نمیداره که این سیستم 1-3-1 یا 1-2-2 شما در دفاع مورد بحث شما است و یا حمله؟
این اصطلاح" کمک سنتر" رو هم که در انتها اوردین یه کم برای من مبهم بود که لطفا من رو در یاب!
در آخر هم خوشحال شدم که اقای کمالیان نوشته در بسکتبال "کمتر" نظر غلط وجود داره و این به این معنیه که پس نظر غلط هم وجود داره که من هم میتونم جزو انها باشم و اکثرا هم هستم.و امیدوارم امار این نظرات غلط در حد همین "کم" باقی بمونه!

صفاعلی کمالیان گفت...

آقای سینا،
از توجه شما متشکرم…
پیشنهاد می کنم که با همفکری نتیجه گیری کنیم، به هر حال آقای امین هم نظریات خودشون رو گفتن… از نظرات شما هم متشکرم…