در بازی سوم مرحله نیمه نهائی لیگ برتر امسال بین مهرام و کاوه، چیزی که حداقل در نیمه اول مسابقه مشهود بود انتخاب شوت نامناسب تیم توسط بازیکنان تیم کاوه بود.
این تیم بعد از اینکه برای مدتی کوتاه از حریف خودش پیش افتاد برخلاف دفعات قبل به کرات به شوت از راه دور اقدام کرد و این روش بهمراه عدم توپ گیری از سبد (یا ریباند) در حمله منجر به ضد حملات و حملات نشسته تیم مهرام که اکثرا هم موفق بودن و افزایش اختلاف امتیازات در نیمه اول شد. البته شاید بشه گفت که مهرام با دفاع خودش این روش رو به کاوه تحمیل کرد. اگر بازیکنای کاوه بیشتر سعی می کردن که از نزدیکی حلقه امتیاز کسب کنن و تمرکز بیشتری روی ریباند در حمله می داشتن اونوقت شاید بازی نزدیکتری رو می دیدیم.
در پست بعدی در مورد انتخاب شوت که از مباحثیه که در بسکتبال ما کمتر بهش توجه شده بطور دقیقتری توضیح میدم.
این تیم بعد از اینکه برای مدتی کوتاه از حریف خودش پیش افتاد برخلاف دفعات قبل به کرات به شوت از راه دور اقدام کرد و این روش بهمراه عدم توپ گیری از سبد (یا ریباند) در حمله منجر به ضد حملات و حملات نشسته تیم مهرام که اکثرا هم موفق بودن و افزایش اختلاف امتیازات در نیمه اول شد. البته شاید بشه گفت که مهرام با دفاع خودش این روش رو به کاوه تحمیل کرد. اگر بازیکنای کاوه بیشتر سعی می کردن که از نزدیکی حلقه امتیاز کسب کنن و تمرکز بیشتری روی ریباند در حمله می داشتن اونوقت شاید بازی نزدیکتری رو می دیدیم.
در پست بعدی در مورد انتخاب شوت که از مباحثیه که در بسکتبال ما کمتر بهش توجه شده بطور دقیقتری توضیح میدم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر