در چند پست و بمرور به سئوالات بعضی از دوستان که قبلا بدلیل گرفتاریهای شخصی موفق به پاسخگوئی اونها نشدم جواب خواهم داد:
در مورد تحلیل بازیهای تیم ملی در امریکا سئوال کرده بودید:
تیم ملی بسکتبال از مقدماتی ترین مراحل آماده سازی خودش برای مسابقات المپیک از تعداد بالای توپ از دست رفته رنج می برده و این آمار متاسفانه موجب اتلاف مالکیت توپ و در عوض ایجاد موقعیت برای تیمهای حریف بوده. این تعداد در مسابقات تیم ملی در در 4 بازی انجام شده در امریکا بترتیب 32، 22، 18 و 22 بوده که در هر بازی هم بترتیب منجر به کسب 20 ، 21، 27 و 33 امتیاز توسط حریف از این موقعیت ها شده که هرکدوم در هر بازی حدود 25، 26، 35 و 40 درصد امتیازات تیم مقابل رو تشکیل می دادن. اینکه چرا این آمار بالاست دلائل متعددی از جمله نوع متفاوت توپ و غیره داره ولی فکر می کنم شاید یکی از دلایل اصلی اون قرار گرفتن بازیکنان در سطح جدیدی باشه که تا بحال اون رو تجربه نکردن و نیازمند سطح مهارتی بالاتری هم هست. میدونم که میشه بطور دقیقتر هم بدلائل این مساله اشاره کرد ولی ترجیح میدم در شرایط فعلی که فرصتی برای رفع مشکلات نیست به اونها نپردازم.
علاوه بر این، با احترام به زحماتی که بازیکنان گارد راس تیم ملی در مسابقات امریکا متحمل شدند، مسلما آسیب دیدگی و عدم حضور مهدی کامرانی در این پست هم محدودیتهائی رو در روند تیمی بوجود آورده باین ترتیب که بدلیل عدم تمایل سایر گاردها به نفوذ خصوصا در بازی نشسته، عملا یکی از مهمترین فاکتورهای حمله ای، یعنی حرکات عمقی یا طولی کمتر مورد استفاده قرار میگیره و دفاع از این محل تحت فشار قرار نمی گیره.
در کنار این موارد اعتقاد دارم تاکتیکهای بسیار مناسبی که در حمله برای تیم ملی طراحی شده بسیار کارآمد و با توجه به نیازهای تیم در سطوح بالای بسکتبال طراحی و در نظر گرفته شده و سعی می کنم که پس از مسابقات المپیک نمونه هائی از این تاکتیکها رو براتون ذکر کنم. ذکر این نکته هم لازمه که بازیکنان تیم ملی باید در انجام این حرکات گروهی تمرکز و مهارت بیشتری از خودشون نشون بدن.
علاوه براین درصد پائین شوتهای 3 امتیازی که در مسابقات امریکا بترتیب 20، 20، 33 و 5/12 در صد بوده عملا بخودی خود باعث شده که تعداد مشخصی از مالکیتهای تیم که معمولا در سایر مسابقات بر اساس قوانین بین المللی تبدیل به امتیاز می شده از دست بره. البته جدا از مساله توپ متفاوت، دور بودن قوس 3 امتیازی باندازه حدود 1 متر در مسابقات امریکا نسبت به مسابقات با قوانین فیبا هم مسلما تاثیر زیادی در کاهش درصد این پرتابها داشته.
البته بحثهای آماری بیشتری میشه انجام داد که فکر کنم بهتر باشه در فرصتهای بعدی به اونها پرداخت.
در نهایت مسلما حضور شایسته تیم ملی بسکتبال کشورمون در مسابقات سطح بالای بین المللی باعث بیشتر شناسونده شدن بازیکنان ایرانی به تیمهای بزرگ دنیا خواهد شد و امیدوارم مقدمات حضور اونها درتیمهای خارجی رو فراهم کنه و بهمین ترتیب بازیکنان دیگر ایرانی فرصت بیشتری برای شرکت در مسابقات سطح بالاتر پیدا کرده و بمرور تیم ملی از بازیکنانی با سطح مهارتی نزدیکتر به هم برخوردار خواهد شد، چیزی که در شرایط حاضر وجود نداره.
در مورد تحلیل بازیهای تیم ملی در امریکا سئوال کرده بودید:
تیم ملی بسکتبال از مقدماتی ترین مراحل آماده سازی خودش برای مسابقات المپیک از تعداد بالای توپ از دست رفته رنج می برده و این آمار متاسفانه موجب اتلاف مالکیت توپ و در عوض ایجاد موقعیت برای تیمهای حریف بوده. این تعداد در مسابقات تیم ملی در در 4 بازی انجام شده در امریکا بترتیب 32، 22، 18 و 22 بوده که در هر بازی هم بترتیب منجر به کسب 20 ، 21، 27 و 33 امتیاز توسط حریف از این موقعیت ها شده که هرکدوم در هر بازی حدود 25، 26، 35 و 40 درصد امتیازات تیم مقابل رو تشکیل می دادن. اینکه چرا این آمار بالاست دلائل متعددی از جمله نوع متفاوت توپ و غیره داره ولی فکر می کنم شاید یکی از دلایل اصلی اون قرار گرفتن بازیکنان در سطح جدیدی باشه که تا بحال اون رو تجربه نکردن و نیازمند سطح مهارتی بالاتری هم هست. میدونم که میشه بطور دقیقتر هم بدلائل این مساله اشاره کرد ولی ترجیح میدم در شرایط فعلی که فرصتی برای رفع مشکلات نیست به اونها نپردازم.
علاوه بر این، با احترام به زحماتی که بازیکنان گارد راس تیم ملی در مسابقات امریکا متحمل شدند، مسلما آسیب دیدگی و عدم حضور مهدی کامرانی در این پست هم محدودیتهائی رو در روند تیمی بوجود آورده باین ترتیب که بدلیل عدم تمایل سایر گاردها به نفوذ خصوصا در بازی نشسته، عملا یکی از مهمترین فاکتورهای حمله ای، یعنی حرکات عمقی یا طولی کمتر مورد استفاده قرار میگیره و دفاع از این محل تحت فشار قرار نمی گیره.
در کنار این موارد اعتقاد دارم تاکتیکهای بسیار مناسبی که در حمله برای تیم ملی طراحی شده بسیار کارآمد و با توجه به نیازهای تیم در سطوح بالای بسکتبال طراحی و در نظر گرفته شده و سعی می کنم که پس از مسابقات المپیک نمونه هائی از این تاکتیکها رو براتون ذکر کنم. ذکر این نکته هم لازمه که بازیکنان تیم ملی باید در انجام این حرکات گروهی تمرکز و مهارت بیشتری از خودشون نشون بدن.
علاوه براین درصد پائین شوتهای 3 امتیازی که در مسابقات امریکا بترتیب 20، 20، 33 و 5/12 در صد بوده عملا بخودی خود باعث شده که تعداد مشخصی از مالکیتهای تیم که معمولا در سایر مسابقات بر اساس قوانین بین المللی تبدیل به امتیاز می شده از دست بره. البته جدا از مساله توپ متفاوت، دور بودن قوس 3 امتیازی باندازه حدود 1 متر در مسابقات امریکا نسبت به مسابقات با قوانین فیبا هم مسلما تاثیر زیادی در کاهش درصد این پرتابها داشته.
البته بحثهای آماری بیشتری میشه انجام داد که فکر کنم بهتر باشه در فرصتهای بعدی به اونها پرداخت.
در نهایت مسلما حضور شایسته تیم ملی بسکتبال کشورمون در مسابقات سطح بالای بین المللی باعث بیشتر شناسونده شدن بازیکنان ایرانی به تیمهای بزرگ دنیا خواهد شد و امیدوارم مقدمات حضور اونها درتیمهای خارجی رو فراهم کنه و بهمین ترتیب بازیکنان دیگر ایرانی فرصت بیشتری برای شرکت در مسابقات سطح بالاتر پیدا کرده و بمرور تیم ملی از بازیکنانی با سطح مهارتی نزدیکتر به هم برخوردار خواهد شد، چیزی که در شرایط حاضر وجود نداره.
۲ نظر:
با سلام و عرض خسته نباشید خدمت شما
من می خواستم که در مورد مربیگری بسکتبال توضیح دهید و چه چیزهایی در کلاس های مربیگری تدریس می شود . من می خوامدر کلاس های مربیگری شرکت کنم به همین دلیل می خواستم سطح علمی خودمو بالا ببرم .لطفا از درجه 3 شروع کنید .
با تشکر
دهقانی از کاشان
جناب دهقانی عزیز،
از توجه شما سپاسگزارم،
بزودی طرح درس فدراسیون بسکتبال رو برای کلاسهای مربیگری درجه 3 براتون ارائه می کنم.
ارسال یک نظر